Neden İnsanlar 8 Saatlik Döngüde Uyuyor?

İnsanlar genelde 8 saatlik uykuya ihtiyaç duymaktadırlar. Geçmişte de durum böyleydi fakat insanlar 4’er saatlik iki aşamada uyurlardı. Bilim adamı Roger Ekirch, literatür, sanat ve günlük konularını içeren kapsamlı bir tarihsel çalışma sonucunda, insanlar bir zamanlar hava karardığında yatmaya, dört saatlik uykuya dalmaya, uyandıktan bir süre sonra da ikinci bir uykuya dalmaya başlamışlardı.  İnsanlar sadece bifazik uyku yani “iki uyku oturumu” ile yetinmiyordu. Uyandıklarında rüyalarını düşünüyorlardı, mum ışığında kitap okuyorlardı ve sevişiyorlardı. Son yazdığım biraz kişiye ve çiftlere göre değişir. 🙂

Bifazik Uyku Modelinin Unutulmasının Sebebi

Livy‘den Plüton‘a, Virgil‘e, Homeros‘a kadar birçok yazar bu durumdan bahsetmişlerdir. Gece ve gün doğumu doğal zamanlaması ile yönetilen “bifazik uyku” modeli, modern çağda unutuldu. Sokaklarda lambaların çoğalması ve aydınlatmanın zamanla daha uygun fiyatlı olmasıyla birlikte yaşam ve uyku alışkanlıkları değişti. 50 Avrupa kenti 1700 yılında vergi destekli sokak aydınlatması uygulamasını başlattı ve daha önce yalnızca fahişeler ve diğer şüpheli kişilerin sahası olarak kabul edilen karanlık sokaklar bir süre sonra kamuya açık bir şekilde hareket etmenin güvenli ve sosyal olarak kabul edilebilir olmasını sağladı.

8 Saatlik Uyku Modelini İlk Benimseyen ABD Oldu.

Amerika Birleşik Devletleri’nde Baltimore, 1816’da gazla aydınlatılan ilk şehir oldu. Bir yüz yıl sonra sokaklarda ve evlerde hızla elektrik kullanılmaya başlandı. Böylece artık karanlık sorun olmaktan çıktı. Geceleri dışarı çıkmak modaya uygun bir sosyal eğlence haline geldi. Böylece iki uyku evresi zamanla şu anki bildiğimiz haline geldi. Tek bir uykunun bu kadar yayılmasının en büyük nedenlerinden birisi de sanayileşmeydi. Özellikle de fabrikaların etrafında kurulmuş şehirlerde tek bir uyku normalleşmeye başladı. Okul programları da giderek standartlaştı ve 1820’lerin başında, ebeveynlik kitapları, çocukların iki uyku modelini derhal terk etmesini önerdi. 19. yüzyıl sonlarında Amerika Birleşik Devletleri’nde okula devam etmek zorunluydu ve bu yeni uyku programına uymak için bir başka kültürel baskı yarattı.

1787’de New Hampshire’lı Levi Hutchins, insanları iş için teşvik etmek için özel olarak üretilen ilk mekanik çalar saatini oluştururken, uyku ve emek arasındaki ilişkiyi yeni bir şekilde ortaya koydu. Yarım asır sonra, Fransız Antonie Redier buluşu patentledi; 1876’da Seth E. Thomas, biyolojik ritimlerini endüstri saatine göre ayarlaması gereken bir toplum tarafından kucaklanan ve çılgınca popüler olan bir Amerikan versiyonunu üretti.

Belki de bu yeni kuralın genel olarak kabul görmesinin en önemli nedeni, bu kuralın üstesinden gelmeyi başaramamaları ve yaşanan endişelerdir. Bugünlerde hala çoğu kişi 8 saatlik uykuyu tavsiye etmeye ve idealleştirmeye devam ediyor. Ama bilim, 8 saatlik kesintisiz uykudan çok bifazik modelin daha iyi olduğu söylüyor.

Saygılar.
Yazar: Kürşat.